RATUNKU, MOJE DZIECKO IDZIE DO PRZEDSZKOLA!
Gdy podejmiecie już Państwo decyzję o wysłaniu dziecka do przedszkola, musicie być o tym przekonani w 100%. Musicie Państwo założyć i uwierzyć, że nikt nie będzie chciał skrzywdzić Waszego dziecka i będzie ono miało tu doskonałą opiekę. Rodzic pozostawiając dziecko w Przedszkolu musi umieć się z nim rozstać, nie powinien wykazywać zdenerwowania ani niepokoju.
Powinien, postawić sobie pytanie czy Wasze dziecko jest przygotowane do roli przedszkolaka. Być może po raz pierwszy pozostanie samo bez osoby bliskiej lub dobrze mu znanej i do tego w nowym środowisku. To będzie ogromne przeżycie dla niego.
Warto zastanowić się, co zrobić, aby dobrze przygotować swoje dziecko do czekających je zmian i przeżyć. Zapewniamy, że warto dołożyć wszelkich starań, by nasz maluch wiedział co go czeka, a pobyt w przedszkolu od pierwszego dnia był zapamiętany jako radosne przeżycie.
Dla nieprzygotowanego dziecka nowa sytuacja, pójście do przedszkola, a więc zmiana środowiska jest szokiem i dramatem. Codzienne rozstania stają się tragedią. Dzieci potrafią płakać już wieczorem w dniu poprzedzającym pójście do przedszkola, skarżyć się na ból brzucha, mieć podwyższoną temperaturę ciała; bo boją się pójść do przedszkola. Również w czasie pobytu w przedszkolu nie chcą bawić się z innymi dziećmi i cały czas czekają, aż je ktoś odbierze. Te dzieci potrzebują o wiele więcej czasu zanim przekonają się do tego, że rozstanie z rodzicami jest chwilowe i że zawsze oni po nie przyjdą, bo je kochają.
Oto kilka rad dla rodziców, którzy chcą by ich dziecko szybko odnalazło swoje miejsce w grupie rówieśniczej:
- Pójście do przedszkola powinno być dziecku przedstawiane jako sprawa zupełnie naturalna, powinniśmy utwierdzać dziecko w przekonaniu, że powinno być dumne z tego, że będzie mogło wreszcie chodzić do przedszkola.
- Niedopuszczalne jest straszenie dziecka przedszkolem w rodzaju: „tam ciebie nauczą i zrobią z ciebie grzeczne dziecko”. Przeciwnie należy dziecku prezentować pobyt w przedszkolu jako miejsce wspaniałe, gdzie wszyscy będą je lubić i mu pomagać.
- Przez cały okres początkowy należy cieszyć się z postawy dziecka, że jest mądre, odważne i że na pewno da sobie radę. Niezmiernie ważne jest pozytywne motywowanie dziecka, co do jego pobytu w przedszkolu.
- Pożegnanie powinno odbywać się z uśmiechem, bez łez i smutnych spojrzeń i zbędnego przedłużania momentu rozstania. Niedopuszczalne jest okłamywanie dziecka, że mama zaraz wróci, albo poczeka w szatni. Warto też zastanowić się czy pobyt rodzica w sali z dzieckiem, jest dobrym pomysłem. Taka sytuacja niepotrzebnie przedłuża jego niepokój związany z rozstaniem i utrudnia nawiązanie kontaktu z dziećmi i nauczycielką.
- Aby pomóc dziecku w pierwszych trudnych dniach pobytu w przedszkolu możemy skrócić ten pobyt do kilku godzin dziennie, stopniowo go wydłużając.
- Bywa i to dość często, że po pierwszych kilku udanych dniach w przedszkolu dziecko zaczyna płakać. Należy być konsekwentnym i nie zostawiać dziecka w domu. Powoli zrozumie ono, że przedszkole jest jego „obowiązkiem” i z chwilą, kiedy to zaakceptuje pobyt w przedszkolu stanie się dla niego po prostu przyjemnością.
wrzesień 2019